Quilotoa loop
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Willeke
13 Maart 2009 | Ecuador, Puerto López
Nou ik heb de Quilotoa loop gemaakt en het was super mooi! Ging als eerst naar Pujilí naar de indianenmarkt wat er elke woensdag en zondag is. Klonk heel leuk. Het was stom jonge, oef. Het stonk er, ze verkochten alleen maar troep. Stomme mensen ze zagen me allemaal liever komen dan gaan volgens mij (weet ik zeker). Als ik iets vroeg werd er nauwelijks tot niet gereageerd. Dan knikte ik vriendelijk (naar mijn idee) en dan was de reactie heel sachereinig ¨wat kijk je nou¨. Betekent dat zelfde knikje misschien wel iet heel anders in hun cultuur maar ´adios amigos´ dacht ik, ga gauw pleite. Moest helaas 2 uur wachten op de bus. Maar kon uiteindelijk verder naar Tigua, mijn volgende bestemming.
Werd ergens in de middle of knowhere door de bus afgezet en moest daar een weg naar beneden lopen. Na een minuut of 20 kwam ik in een soort ieniemienie dorpje uit dat ik me af vroeg of ik daar idd kon slapen (wat ik me eingelijk al 20 minuten lang afvroeg) maar het kon echt. Het dorpje bestaat uit 1 boerderij en voelde me helemaal thuis;-) Net het Geertje maar in dit geval koeien, lama´s (voor de toeristen die er een rondje op kunnen rijden zoals ze bij ons een paardenritje kunnen maken), schapen ipv geiten en een paar varkens en kippen. Maken hun eigen eten (yoghurt, kaas, groenten etc.) En dat wordt dan gerunt door een stel met hun 3 zoons van 21 en 22. Normaal in de stad aan het studeren, nu hadden zij vakantie en waren ze er ook. De boerderij is gestart door de overgrootvader van de man die het nu runt. Tot 2000 was het gewoon een boerderij. Toen kwam de dollar in Ecuador en werd het overleven een beetje moeilijker. Sindsdien ontvangen ze er ook toeristen.
Ik was die middag door de bergen gaan lopen met een 1 of andere gallerij als doel. Vraag niet hoe ik er ben gekomen. De mensen die ik tegenkwam en aan wie ik de weg vroeg waren ook weer niet erg behulpzaam, maar ik ben er gekomen. Die gallerij is van een familie. 25 familieleden schilderen ecuadoriaanse landschappen op leer en dat verkopen ze daar ook. Heel leuk en heb dan ook een schilderijtje gekocht. Volgende ochtend vroeg opgestaan om het koeienmelken te zien. Het boerenbloed giert uiteindelijk door mijn lichaam;-) Was leuk om te zien en het gaat er toch iets anders aan toe als bij ons. Maar het principe is het zelfde;-) Koeien hier schijnen trouwens 3 tot 5 liter per dag te geven. (worden ze wel 1 x gemolken maar toch. Die van ons volgens mij een liter of 30 per dag. Top koeien zijn het;-) Maar hun koeien zijn kleiner zei ie, vond het zelf nog wel mee vallen maar goed. Dat verder terzijde. Nou ja heb verder ook een ritje op de lama gemaakt en toen de bus gepakt naar Quilotoa.
(had aan die familia trouwens nog even gevraagd hoe het met die indianen zit. Of ze een hekel hebben aan toeristen maar dat schijnt van niet. Ze zijn gewoon heel gesloten naar de buitenwereld. Misschien ook weer á la aboriginals? Als ik het goed begrepen heb komen die ook niet al te aardig over. Misschien toch de geschiedenis van een stelletje blanken die de boel voor komen verpesten. En ook hier zijn het de indianen die het zware werk doen voor het minste geld (over het algemeen) Met mij als ongeveer het witste hier die het minste doet, alleen een beetje leuke dingen.
Na het plaatstje Tigua weer verder naar Quilotoa waar de beroemde groene meer is ergens diep beneden. Erg mooi! Maar ik ben daar boven gebleven en met een gids naar het volgende dorpje Chugchulán gelopen. Was blij met mijn gids want had de weg noooooit gevonden. Je komt er bijna geen sterveling tegen en heel wat paadjes waaruit je kunt kiezen. We kwamen nog wel een leraar tegen. Die woont in Latacunga, rijdt elke dag met een bus (bijna een 1 uur) naar Quilotoa, gaat dan te voet door de bergen (anderhalf uur lopen) naar zo een ieniemienie dorpje met een school en gaat dan na zijn werk de zelfde weg weer terug. Al die kinderen wonen verspreid in de bergen en zo zijn het er bij elkaar echt nog heel wat trouwens. Ik geloof dat ik zou spijbelen als ik elke dag 3 uur door de bergen moest lopen:-p
Nah goed na 4 uur berg op berg af (wel met super mooie uitzichten) was ik er helemaal klaar mee en heb ik mijn gids naar huis gestuurt. (Die arme man moest uiteindelijk ook dat hele stuk weer terug lopen). Hij liet me met een kindje meelopen. Maar dat kindje heb ik vooruit gestuurd en ben lekker op een berg gaan zitten:-p Paar meter lopen weer op een berg zitten en zo heb ik over de laatste paar kilometers een uur of 2 gedaan. Heerlijk.
In Chigchulan kwam ik bij een heel leuk hostel met warempel andere touristen. 4 duitse meisjes waarvan er 3 vrijwilligers werk doen (en die lopen trouwens ook gewoon elke dag 3 uur door de bergen lopen om totaal ongemotiveerde niet luisterende kinderen engelse les te geven). Zij liever dan ik. Geef mij die drolletjes in India maar in de lekker stinkende maar platte stad Calcutta. Nou ja verder zaten er nog 3 spanjaarden. De volgende dag met 1 van die duitse meisjes ´vicky´ en een gids een tocht te paard gemaakt. En het paard van mij en Vicky hielden een wedstrijdje. Vond het zelf stiekum wel leuk maar Vicky scheet echt 7 kleuren dus heb toch maar geprobeerd het paard een beetje onder bedwang te houden. We gingen eerst naar de ´cloud forest´ en het was er gewoon weer zo mooi. Bijijijijna om gek van te worden. En er hangen trouwens ook echt constant wolken in dat bos. Vond het wel wat hebben. Daarna naar een kaasfabriek daar ergens midden in de berg. Grappig weer om te zien. En weer terug. En toen kon ik na 1 dag van een bobbelige vulkaan stijl naar beneden fietsen (waardoor je constant moet staan en naar achter leunen,) 2 dagen door bergen lopen en 1 dag op een paard gezeten te hebben echt geen stap meer zetten en heb dan ook alleen nog maar de hoognodige stappen gezet. Er ging geen bus naar het volgende dorpje (om 4 uur sochtends maar de eerste 2 uur is het nog donker zag het nut niet) maar dan kon je de melkwagen nemen. Dat leek me wel grappig. Maar de eigenaar ging die dag met een vrachtwagen volgeladen met aardappelen naar een dorp dichtbij Latacunga (waar ik heen moest) en kon met hem mee rijden. In het begin leek die melkwagen me ook wel wat maar ben blij dat ik met de aardappelenboer ben meegegaan. Die melkwagen is een wagen volgepropt met mensen en melk dat bij elk huis stopt en dan moet je een paar uur verder een halve dag wachten op de bus verder. En un ging de tocht gewoon gesmeerd. En met de aardappelenboer heeft toch ook wel iets;-)
Gisteren ben ik doorgereisd naar de grote stad ´Guayaquil´ om een vliegtuig te regelen naar de Galapagos eilanden. Bloedheet in die stad en volgens mij ben ik de enige die dat vind. Had mijn korte broek aangetrokken (enigszins uit nood omdat al mijn kleren viezer dan vies zijn en ik alleen maar stomerijen kon vinden) en werd overal nagefloten en was idd de enige met zomerkleding aan hier. Kan aan mij liggen maar ik ga hier echt bijna dood van de hitte. Het zal ook wel aan de witheid van mijn benen liggen denk;-) Vond het iig niet helemaal relaxed en heb gauw de bus gepakt naar het strand. Hier val ik niet zo op in mijn strandbroek:-p Ging eerst nog wel even naar het leger. Want je schijnt met een legervliegtuig naar de galapagos te kunnen elke week voor weinig of iig minder. Maar je hoort die geruchten maar niks concreets. Dus ben daar maar gewoon heengegaan. Helaas heb ik die mannetjes met mijn witte melkflessen niet kunnen verleiden want kreeg degene die er over gaat niet te spreken. Je moet familie ofzo zijn. Nou lekkere optie. Dinsdag vlieg ik naar de Galapagos met een normaal vliegtuig als een normaal mens. En nu dus lekker in Puerto Lopez, een vissersdorpje aan de zee.
En kreeg net een mailtje van Mo (een vriendin) dat ze naar Peru komt volgende week. Dat is nog is gezellig. Dus zal na de Galapagos richting Lima, Peru gaan reizen:-)
Groetjes en tot de volgende keer maar weer ergens na de Galapagos eilanden. (over anderehalve week ergens)
Werd ergens in de middle of knowhere door de bus afgezet en moest daar een weg naar beneden lopen. Na een minuut of 20 kwam ik in een soort ieniemienie dorpje uit dat ik me af vroeg of ik daar idd kon slapen (wat ik me eingelijk al 20 minuten lang afvroeg) maar het kon echt. Het dorpje bestaat uit 1 boerderij en voelde me helemaal thuis;-) Net het Geertje maar in dit geval koeien, lama´s (voor de toeristen die er een rondje op kunnen rijden zoals ze bij ons een paardenritje kunnen maken), schapen ipv geiten en een paar varkens en kippen. Maken hun eigen eten (yoghurt, kaas, groenten etc.) En dat wordt dan gerunt door een stel met hun 3 zoons van 21 en 22. Normaal in de stad aan het studeren, nu hadden zij vakantie en waren ze er ook. De boerderij is gestart door de overgrootvader van de man die het nu runt. Tot 2000 was het gewoon een boerderij. Toen kwam de dollar in Ecuador en werd het overleven een beetje moeilijker. Sindsdien ontvangen ze er ook toeristen.
Ik was die middag door de bergen gaan lopen met een 1 of andere gallerij als doel. Vraag niet hoe ik er ben gekomen. De mensen die ik tegenkwam en aan wie ik de weg vroeg waren ook weer niet erg behulpzaam, maar ik ben er gekomen. Die gallerij is van een familie. 25 familieleden schilderen ecuadoriaanse landschappen op leer en dat verkopen ze daar ook. Heel leuk en heb dan ook een schilderijtje gekocht. Volgende ochtend vroeg opgestaan om het koeienmelken te zien. Het boerenbloed giert uiteindelijk door mijn lichaam;-) Was leuk om te zien en het gaat er toch iets anders aan toe als bij ons. Maar het principe is het zelfde;-) Koeien hier schijnen trouwens 3 tot 5 liter per dag te geven. (worden ze wel 1 x gemolken maar toch. Die van ons volgens mij een liter of 30 per dag. Top koeien zijn het;-) Maar hun koeien zijn kleiner zei ie, vond het zelf nog wel mee vallen maar goed. Dat verder terzijde. Nou ja heb verder ook een ritje op de lama gemaakt en toen de bus gepakt naar Quilotoa.
(had aan die familia trouwens nog even gevraagd hoe het met die indianen zit. Of ze een hekel hebben aan toeristen maar dat schijnt van niet. Ze zijn gewoon heel gesloten naar de buitenwereld. Misschien ook weer á la aboriginals? Als ik het goed begrepen heb komen die ook niet al te aardig over. Misschien toch de geschiedenis van een stelletje blanken die de boel voor komen verpesten. En ook hier zijn het de indianen die het zware werk doen voor het minste geld (over het algemeen) Met mij als ongeveer het witste hier die het minste doet, alleen een beetje leuke dingen.
Na het plaatstje Tigua weer verder naar Quilotoa waar de beroemde groene meer is ergens diep beneden. Erg mooi! Maar ik ben daar boven gebleven en met een gids naar het volgende dorpje Chugchulán gelopen. Was blij met mijn gids want had de weg noooooit gevonden. Je komt er bijna geen sterveling tegen en heel wat paadjes waaruit je kunt kiezen. We kwamen nog wel een leraar tegen. Die woont in Latacunga, rijdt elke dag met een bus (bijna een 1 uur) naar Quilotoa, gaat dan te voet door de bergen (anderhalf uur lopen) naar zo een ieniemienie dorpje met een school en gaat dan na zijn werk de zelfde weg weer terug. Al die kinderen wonen verspreid in de bergen en zo zijn het er bij elkaar echt nog heel wat trouwens. Ik geloof dat ik zou spijbelen als ik elke dag 3 uur door de bergen moest lopen:-p
Nah goed na 4 uur berg op berg af (wel met super mooie uitzichten) was ik er helemaal klaar mee en heb ik mijn gids naar huis gestuurt. (Die arme man moest uiteindelijk ook dat hele stuk weer terug lopen). Hij liet me met een kindje meelopen. Maar dat kindje heb ik vooruit gestuurd en ben lekker op een berg gaan zitten:-p Paar meter lopen weer op een berg zitten en zo heb ik over de laatste paar kilometers een uur of 2 gedaan. Heerlijk.
In Chigchulan kwam ik bij een heel leuk hostel met warempel andere touristen. 4 duitse meisjes waarvan er 3 vrijwilligers werk doen (en die lopen trouwens ook gewoon elke dag 3 uur door de bergen lopen om totaal ongemotiveerde niet luisterende kinderen engelse les te geven). Zij liever dan ik. Geef mij die drolletjes in India maar in de lekker stinkende maar platte stad Calcutta. Nou ja verder zaten er nog 3 spanjaarden. De volgende dag met 1 van die duitse meisjes ´vicky´ en een gids een tocht te paard gemaakt. En het paard van mij en Vicky hielden een wedstrijdje. Vond het zelf stiekum wel leuk maar Vicky scheet echt 7 kleuren dus heb toch maar geprobeerd het paard een beetje onder bedwang te houden. We gingen eerst naar de ´cloud forest´ en het was er gewoon weer zo mooi. Bijijijijna om gek van te worden. En er hangen trouwens ook echt constant wolken in dat bos. Vond het wel wat hebben. Daarna naar een kaasfabriek daar ergens midden in de berg. Grappig weer om te zien. En weer terug. En toen kon ik na 1 dag van een bobbelige vulkaan stijl naar beneden fietsen (waardoor je constant moet staan en naar achter leunen,) 2 dagen door bergen lopen en 1 dag op een paard gezeten te hebben echt geen stap meer zetten en heb dan ook alleen nog maar de hoognodige stappen gezet. Er ging geen bus naar het volgende dorpje (om 4 uur sochtends maar de eerste 2 uur is het nog donker zag het nut niet) maar dan kon je de melkwagen nemen. Dat leek me wel grappig. Maar de eigenaar ging die dag met een vrachtwagen volgeladen met aardappelen naar een dorp dichtbij Latacunga (waar ik heen moest) en kon met hem mee rijden. In het begin leek die melkwagen me ook wel wat maar ben blij dat ik met de aardappelenboer ben meegegaan. Die melkwagen is een wagen volgepropt met mensen en melk dat bij elk huis stopt en dan moet je een paar uur verder een halve dag wachten op de bus verder. En un ging de tocht gewoon gesmeerd. En met de aardappelenboer heeft toch ook wel iets;-)
Gisteren ben ik doorgereisd naar de grote stad ´Guayaquil´ om een vliegtuig te regelen naar de Galapagos eilanden. Bloedheet in die stad en volgens mij ben ik de enige die dat vind. Had mijn korte broek aangetrokken (enigszins uit nood omdat al mijn kleren viezer dan vies zijn en ik alleen maar stomerijen kon vinden) en werd overal nagefloten en was idd de enige met zomerkleding aan hier. Kan aan mij liggen maar ik ga hier echt bijna dood van de hitte. Het zal ook wel aan de witheid van mijn benen liggen denk;-) Vond het iig niet helemaal relaxed en heb gauw de bus gepakt naar het strand. Hier val ik niet zo op in mijn strandbroek:-p Ging eerst nog wel even naar het leger. Want je schijnt met een legervliegtuig naar de galapagos te kunnen elke week voor weinig of iig minder. Maar je hoort die geruchten maar niks concreets. Dus ben daar maar gewoon heengegaan. Helaas heb ik die mannetjes met mijn witte melkflessen niet kunnen verleiden want kreeg degene die er over gaat niet te spreken. Je moet familie ofzo zijn. Nou lekkere optie. Dinsdag vlieg ik naar de Galapagos met een normaal vliegtuig als een normaal mens. En nu dus lekker in Puerto Lopez, een vissersdorpje aan de zee.
En kreeg net een mailtje van Mo (een vriendin) dat ze naar Peru komt volgende week. Dat is nog is gezellig. Dus zal na de Galapagos richting Lima, Peru gaan reizen:-)
Groetjes en tot de volgende keer maar weer ergens na de Galapagos eilanden. (over anderehalve week ergens)
-
14 Maart 2009 - 12:29
Marit:
aaah Wil! Was je net aan het mailen..had dit bericht nog niet gezien! Maar oke..je bent nu dus nog niet op de eilanden.. Maar in een vissersdorpje.. ook leuk! Maar als ik je verhaal zo lees is het allemaal heel gaaf daar! En leuk dat Mo komt!! groetjes -
14 Maart 2009 - 14:56
Karen:
Hoi Willeke
Wat gaaf allemaal zeg. Je maakt heel wat mee. Stoer hoor! Geniet ervan!
Gaaf dat je ook naar de Galapagos eilanden gaat. Moet prachtig zijn!
Groetjes Karen -
14 Maart 2009 - 15:18
Maaltje:
te gek allemaal wil, let op je knietjes! Tot mails -
14 Maart 2009 - 16:31
Els:
Geweldig Wil,je durft wel hoor! klinkt wel erg vermoeiend allemaal.
groetjes en nog veel plezier Els -
17 Maart 2009 - 11:21
Tuut:
Wat maak je toch een avonturen mee, gaaf hoor! De kids van de BSO vinden je de stoerste juf ooit, ze staan dagelijks voor de kaart van Zuid Amerika te kijken naar je foto's. De foto van de cavia's hebben we maar weggehaald, dat vonden ze wel erg smerig. De foto van de tanden van de piranha en de mega spin vinden de jongens gaaf en de meiden vooral...IEUW! Mail je snel weer! -
17 Maart 2009 - 14:53
Lenus:
ahhhhhhh jah joehoe alliboeboe -
17 Maart 2009 - 18:20
Han:
Je neemt toch niet zo'n griezel van het eiland mee naar hier. Volgens mij past dat beest niet bij Trui en de herten in het weidje. Heb je al een Alpaca gezien ?
-
18 Maart 2009 - 12:12
Irene K:
Hey Willeke,
Hoe is het met je??
Erg leuk geschreven verhaal en wat maak je allemaal mee zeg! Jaloers inderdaad. Erg leuk je verhalen te volgen op deze manier. Ben zelf nu op zoek naar een baan om snel de volgende reis te kunnen maken. Eindelijk afgestudeerd en net terug van een onverwachte week snowboarden met een groep van 18 man. Nu dus toch echt aan de bak. Heel veel plezier met alles en benieuwd naar je volgende verhaal. liefs Irene -
20 Maart 2009 - 10:39
Oma Van Rijn:
hoi willeke wat spannend je blijft vast 7 maanden weg
groetjes oma -
24 Maart 2009 - 11:23
Ongeduldige Tuut:
Jemig, wat duurt anderhalve week lang zeg! Ben zo benieuwd naar je verhalen! -
24 Maart 2009 - 15:37
Lenus:
ahhh bae ik ben zeer benieuwd hoe het opdie galapolos eilanden issss ahhhhh we hopen snel de nieuwe verhalen te lezen kusssss vna je sussss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
