kleurtje hier, kleurtje daar, watervalletje

Even een verhaaltje weer, dit keer uit Argentinië waar ik vorige week zaterdag nacht aangekomen ben. Was eigenlijk de bedoeling zaterdag avond. Maarrrr dat oversteken van Bolivia naar Argentinië gaat allemaal zo makkelijk niet. Paar uur gewacht bij de grens. Joost mag weten waarom maar er gebeurde gewoon niks het eerste uur en 3 kwartier. Dan krijg je alle argentijnen die allemaal zooi in Bolivia inslaan omdat daar alles spot goedkoop is. (Bovlivia goedkoopste land van zuid amerika en Argentinië 1 van de duurste) Nah ja en dat wilt de politiek dus niet dus halverwege de rit grote controle. Aaaaaaaalles de bus uit alle tassen nakijken hele bus nakijken. Maar ondanks dat ook weer ene paar uur duurde kijken ze met hun neus want mijn voorburen hadden de inhoud van een hele winkel en niks in moeten leveren. Nah ja of ze zochten naar iets anders maar dit is iig wat ik begreep. Maar echt al die mensen met aaaaall die tassen wat een gedoe. Ook met je tas terug krijgen. Je moet netjes je nummer afgeven voordat ze je tas geven. Maar sommige hadden denk wel 10 tassen in de ruimte onder de bus en dat moet dan allemaal geregeld worden tussen 2 bussen in. Nou ja en toen ik in Salta (stad van bestemming) aankwam waren de eerste 5 hostels waar ik aankwam vol. Gelukkig had ik bij de 6e wel geluk en lag ik half vier snachts heerlijk te slapen als een roosje.

Moet eerlijk toegeven dat ik hier even moeite had mijn draai te vinden. Had maandag een tour genomen naar Cachi (een dorpje) Maar ik ben de tours dus echt helemaal zat. Allemaal wel leuk bedoeld maar als een kudde schapen ga je steeds op de mooie plekjes de bus uit met als doel een mooie foto te maken. Als een stelletje Japanners sta je dan foto´s te schieten en dan gauw busje weer in. Vaak is iets nog wel een endje rijden dus je rijdt de hele dag (want zelfde dag moet je weer terug zijn), 3 kwart van de rit zit ik een beetje te knikkenbollen. Als de gids zijn verhaaltje ophangt probeer ik beleefd te luisteren maar eigenlijk boeit t me niks. Nou ja had bedacht dat dit dus anders moet en dat het mijn laatste suffe tour (er zijn ook heel veel leuke) was. Had stiekum gedacht dat het makkelijker zou zijn reizigers te ontmoeten en samen verder te reizen. Maar op de 1 of andere manier heeft iedereen altijd zijn eigen plan en elkaar ook niet echt nodig omdat er ooooveral tours aangeboden worden. En 95% reist van noord naar zuid. Ben ik op zich bijna nooit alleen hoor want overal waar ik kom zijn altijd wel mensen. Het maakt het alleen lastig om dingen buiten de tours om te ondernemen en een beetje meer het buitengebied te verkennen.

Maar het is toch nog weer wat geworden deze week. Heb woensdag de bus gepakt naar Tilcara, een dorpje richting het noorden in uiteraard weer een ongelofelijk mooi gebied. Geen bomen, geen planten (wel heeeel veel cacutussen) en heel veel bergen in alle kleuren van de verschillende mineralen die ze bezitten. groen, rood, geel, oranje, paars, bruin. Alle kleuren, allemachtig prachtig. Was in het dorpje met een gids en nog een argentijn uit Buenos Aires naar grotten gelopen daar ergens in de bergen. Met kaarsjes in ons hand gingen we de grot in. Het had wel wat. Zelf nog naar een mooi uitzicht punt gelopen en de volgende de dag naar een ander dorpje met de bus waar de berg met de 7 kleuren is. Als je het mij vraagt zijn er heel wat bergen in die buurt met 7 kleuren maar goed die berg dus ook. Wat gekleurde bergjes beklommen. Beetje chillen daar op zo een berg, aan mij wel besteed! Vrijdag weer naar een ander dorpje Iruya. Een heel klein dorpje midden in de bergen weer. Een dorpje waar het leven nog weer een beetje primitiever is en waar je veel mensen van indiaanse afkomst ziet wat je verder in Argentinië niet veel ziet. Het land is duidelijk westerser en meer ontwikkeld!!!
Was daar weer naar een 1 of ander uitkijkpunt gelopen (in de bergen uiteraard) en paar uur gezeten en mijn muziek geluisterd mijn nummer 1 favourite bezigheid. Naar mijn muziek luisteren op een heel mooi plekje in de natuur. Daarna was ik wat van het pad af gegaan om wat meer bergen te beklimmen en wat hoger te gaan. tot ik op een punt was dat ik echt helemaal omringd was met alleen maar hele mooie en heel veel wederom gekleurde bergen. Maar ik wilde meer en klom nog even verder en dat heb ik geweten. Het werd schemerig twijfelde of ik nog 1 stukje berg zou doen maar besloot toch maar terug te gaan. Het werd ineens heeeel snel heeeeeel donker. De berg was stijler dan ik dacht met heeeel veel losse steentjes met kleine kaktusjes er tussen. Glijdend (soms bedoeld, soms onbedoeld) achterstevoren kruipend, vallen opstaan, in het donker tastend ben ik terug geklauterd. Maar ik ben er gekomen. Iets wat me met een tour trouwens bespaard was gebleven want dan blijf je netjes op het pad;-)

De avondsfeer in Argentinië doet me een beetje denken aan de avondsfeer in Spanje. Daar heb je de tapasbarretjes, hier de peña´s. Ze eten hier net als in Spanje heel laat, uurtje of 10 ofzo. En dan in een peña waar lifemuziek gespeeld wordt. En ze zijn hier helemaal in de ban van de carnaval het hele jaar door. In elk liedje bijna valt wel het woordje carnaval een keer of 30. Was met carnaval echt op de verkeerde plek. In bijna alle plekken waar ik na Ecuador gekomen ben is het een big happening. Maar goed niet in Ecuador dus. Was in Tilcara in een peña met nog 2 vakantiegangers en 1 van de muzikanten die me een cd ging verkopen had trouwens een wat aparte visie op Leiden en Delft. Allemaal boeren!!! Weet niet of ie gezegd heeft wat ie echt bedoeld. Hij spreekt een beetje Nederlands en zei. Ja hoe zeg je dat. Echte studentensteden. Heel klein en allemaal boeren maar wel echt leuk. Ja en ik ben ook in Zeeland geweest he, daar is het nog erger he, nog boerser, echt leuk. Nou alle studenten van Delft en Leiden dan horen jullie het. Stelletje boeren zijn jullie, maar wel leuk!:-)

Ben gisteren even 24 uur de verkeerde kant op geslingerd en zit nu in Argentinië bij de grens van Paraguay en Brazilië. Hier zijn namelijk allemachtig prachtige watervallen, schijnt. Met wel een beetje minder water dan normaal want het was een droog seizoen. Hoop dat het een beetje de moeite waard is die reis de verkeerde kant op. Ben al een beetje verwend met de watervallen van Ko want die zijn ook niet mis natuurlijk. Maar goed ben toch nog even deze kant opgekomen om nog even wat anders te zien dan bergen, hoe mooi ze ook zijn. En iedereen die bij deze watervallen geweest zijn is het er unaniem overeens dat het een busreis van 24 uur waard is en dat ik er echt heen moet. Nou hier ben ik dan, morgen ga ik het beleven wederom. Busreis viel alvast mee. Filmpjes kijken, beetje muziek luisteren, beetje slapen, beetje eten, beetje praten en nu zit ik in een hostel dat een soort backpackers paradijs is. Super groot met alle facaliteiten die je je maar wensen kan. Nou wat wil een mens nou nog meer, niks. En het regent trouwens. Vind ik dit keer fijn, kunnen die watervallen een beetje bijgevuld worden want zit hier niet voor Piet Snot.


Plan verder is donderdag ochtend naar Buenos Aires vliegen zodat ik niet weer 24 uur in de bus hoeft te zitten want 2 keer in 4 dagen gaat me net te ver. En dan naar Mandoza aan de grens van Chili waar je nu schijnt te kunnen skiën en dan vind ik dat een leuke afsluiter van mijn reis. Dan naar Santiago gewoon even 1 dag ofzo en dan zo hopseflops naar Holanda.

Nog een leuk weetje trouwens over Buenos Aires. Sommige delen daarvan ligt ook onder zeeniveau!:-) En nog een leuk weetje over Bolivia. De president daarvan is een indiaan en voormailig cocaboer. (de basis van cocaïne waar je al die mensen ook op ziet kauwen, allemaal hamster wangen hebben ze)

Nou ja, tot de volgende keer maar weer want dat was het weer voor vandaag.

Groetjes Willeke