mijn laatste verhaaltje

Een beetje laat maar hier dan toch nog even een laatste verhaaltje over mijn stage in Spanje.

Ben inmiddels al weer ruim 2 weken terug, ben al weer ruim twee weken naar school aan het gaat, kamers aan het zoeken en weer vrienden en familie aan het zien:)

Laatste weken
Laatste weken in Aldea waren een beetje als altijd, alsof ik er nooit weg zou gaan;-) Er waren voor Aldea’s doen een soort van veel mensen. Bezoekjes en artiesten die er kunst kwamen maken. Verder een beetje Barbora mijn opvolgster inwerken mijn eigen werk nog een beetje voortgezet. En we hadden de vogellokkers wedstrijd. Ik weet niet of ik daar wat over heb verteld. In plaats van vogelverschrikkers kon iedereen uit de hele omgeving vogellokkers maken en die werden dan tentoongesteld in Aldea. En er waren ook prijzen te winnen. Ik heb ook een vogellokker gemaakt. Een boom met gouden nestjes, gouden shuilhuisjes (wanneer het regent) en een gouden vogelschommel. Heb ook een prijs gewonnen. Maar de uitslag werd bekend gemaakt de middag nadat ik al weg was gegaan. Dus krijg de prijs deze winter als Dorien en Jorge naar Nederland komen. Een prijs gemaakt door David, Mattia en Barbora in kater staat;-)

De avond nadat ik mijn stage volledig had afgerond kwamen Eline en Marleen me opzoeken. Zij bleven 2 dagen in Aldea om daarna de laatste week nog even met ze allen op vakantie te gaan!!!

Laatste nacht in Aldea
De nacht voor mijn vertrek hadden we het dorpsfeest. Elk dorp in Spanje heeft een heilige. Die heilige wordt altijd herdacht op zijn verjaardag. Zo heeft ook Aldea een heilige en dus een dorpsfeest. Nu zijn er in de zomer trouwens ook wel meer mensen dan 5. Veel mensen gebruiken hun huis in Aldea als zomerhuisje. Dan wonen er zo een 20-25 mensen in Aldea.
Het feest was 1 groot vreet/zuip wedstrijd. Iedereen had grote brokken vlees op zijn bord liggen en de wijn was niet aan te slepen. Maar het was een leuke afsluiting van mijn stage in Aldea. Eline en Marleen gingen een beetje vroeg naar bed. Ik ging met de andere vrijwilligers nog even door met muziek maken. Later in de “vijver” van Aldea. (Iets dat vroeger functioneerde als washok voor de inwoners) Daarna hadden we een disco in ons huis geïmproviseerd. En om zes uur was het dan toch tijd om Eline en Marleen wakker te maken (die het stiekem al waren door de disco) om de bus te pakken. We konden de auto van Dorien en Jorge lenen en naar de bushalte rijden (12km verderop) Toen de andere vrijwilligers ons uitzwaaide deden ze perongeluk de huisdeur dicht zonder de sleutel te hebben. Weet niet hoe lang die arme dronken moeie mensen er nog buiten hebben gestaan. Maar ik gok tot Dorien en Jorge wakker zijn geworden.

De laatste week op vakantie met E’tje en Lenus
Die dag hebben Eline, Marleen en ik de hele dag gereisd om in Valencia te komen. Een stad aan de oostkust. Een mooie stad en een mega stad aan het strand. Het strand viel ons wel enigszins tegen omdat het er vrij vies was. Maar vooruit we blijven er maar 3 dagen dus voor die dagen was het er mooi genoeg.
Op woensdag gingen we naar ‘Tomatines’ Een tomaten-gooi festival. Het was in een klein stadje een half uur verder op en echt heeeeeeeeeel goor. Vijf vrachtwagens vol tomaten en mensen rijden dan door de straatjes gevuld met duizenden en duizenden andere mensen. Die “tomaten” mensen in de vrachtwagens gooien al die tomaten uit de vrachtwagen tot IEDEREEN een tomaten mens is. Eline werd ontgroend door een oud mannetje. Zij kreeg ineens een hele grote vieze plens tomaat in haar nek. Toen ze zich omdraaide stond daar een heel trots gerimpeld oud mannetje:)

Na het festival namen wij de bus naar Madrid wat nog weer 4 a 5 uur rijden was. Halverwege hadden we nog een 20-minuten stop. Helaas waren wij net iets te laat terug bij de bus en was de bus al weg toen we “daar” weer aankwamen. Maar er stonden meer bussen naar Madrid klaar om te vertrekken. Eén bus had nog precies 3 zitplaatsen over dus dat was perfect. Eén jammer dingetje. Al onze spullen zaten uiteraard in die andere bus. Toen we in Madrid kwamen stonden al onze spullen daar, behalve mijn gitaar:-s Niks meer aan te doen. Sparen;-)

In Madrid bleven we een paar dagen bij Juan Pedro. Een man die oorspronkelijk uit Burgos komt en ik ken hem dan ook uit Burgos. Was super relaxed. Hij had ons een beetje Madrid laten zien. En als we bij hem waren bleef hij verbaasd dat er ineens drie Nederlandse zusjes op zijn bank zaten;-)

Vrijdag 31 augustus in de ochtend gingen Marleen en Eline al vroeg terug naar Nederland, Juan ging werken en ik ging nog even mijn tas een beetje geordend inpakken, laatste dingetjes kopen en nog even een cathedraal bekijken die pas een jaar of 7 af is en waar ze 100 jaar mee bezig zijn geweest. S’middags nog even met Juan wat gedronken, en toen floeps al weer terug naar Nederland.

Terugblik
Zoals ik in mijn eerste week in Aldea al voorspelde was het niet altijd makkelijk. Het dorpje was kleiner en geïsoleerder dan ik tevoren had verwacht en Dorien en Jorge zijn denk toch wel de moeilijkste mensen die ik ken.
Maar ik kon altijd goed samenwerken met Dorien, ik had geen betere mede vrijwilligers kunnen wensen dan Mattia en David en ik denk dat ik de afgelopen maanden te weinig heb verteld over Edo. Het zoontje van 3 van Jorge en Dorien. Dat is echt zo een bijzonder leuk kind!!!! En dan nog de supermooie omgeving met alle kleuren en hertjes, zwijnen en gieren. Het was zowiezo bijzonder om mee te maken. Je woont niet snel onder deze levensomstandigheden;-) En de eerste maand Salamanca ook niet te vergeten natuurlijk. Die was super.

Ik ga zo nog even wat foto’s op de site proberen te zetten!!! Want heb nu de middelen;-)

Nou ja bedankt voor al jullie berichtjes en positieve reacties afgelopen maanden en tot de volgende keer maar weer, maar dan life;-)

Groetjes Willeke